Compostellaroute Tirol op de Wilder Kaiser

Going ligt ten oosten van Ellmau aan de voet van de Wilder Kaiser. Het prachtige massief lokt heel wat toeristen naar het dorp. Logisch, het is een van de belangrijkste skioorden van de oostelijke Alpen en ook in de zomer een geliefde bestemming bij wandelaars en klimmers.

Aan het einde van de 16e eeuw vestigden mijnwerkers zich in de wijk Prama. Enkele huizen uit deze periode bleven bewaard.

In documenten is er sprake van een kerk in Going sinds het einde van de 14e eeuw. De huidige parochiekerk Zum Heiligen Kreuz is een barok gebouw uit 1774.

Voor dorstige pelgrims is er een mooie rustplaats in het centrum van het dorp: de dorpsfontein die in de jaren zestig werd gebouwd met het koperen standbeeld van Sint-Florian.

Dat lichaam en geest elkaar op de Compostellaroute in evenwicht moeten houden, is evident. Alleen kastijding van het lichaam brengt je niet dichter bij je innerlijke bestemming. Een gebouwtje dat deze wijsheid op passende wijze illustreert, is de Dorfwirtskapelle in Going.
Deze werd in de 17e eeuw opgericht en hoort vandaag bij Gasthof Dorfwirt.

Ellmau ligt ten westen van St. Johann, ten zuiden van de indrukwekkende Wilder Kaiser.

De parochiekerk van de heilige Michael, die reeds in 1215 in documenten werd vermeld, is in haar actuele vorm een barok gebouw, opgericht in 1740.
Het huidige Bezirk Kufstein was het "landgraafschap im Indale”, dat vanuit Beieren werd geregeerd. Het rijke geslacht van de Rapotonen bekleedde omstreeks 1000 de macht in het graafschap.

De eerste schriftelijke vermelding van het dorp Ellmau vinden we in een oorkonde van het klooster Herrenchiemsee rond 1155. Daarin draagt Sigboto von Steteheim, minister van de markgraaf Engelbert van Istrië , zijn domein "in Elmouwe situm in loco Horngahe" (= in Ellmau gelegen in Horngach) over aan het klooster van Chiemsee.

Het gebied rond Ellmau is in de winter erg in trek bij wintersporters en lokt in de zomer veel wandeltoeristen.

Reeds in de 13e eeuw zou hier een romaanse kerk gestaan hebben. 200 jaar later werd er een kerk gebouwd in gotische stijl met vensters met spitsbogen, typische gewelven en deurstijlen. Uit deze periode dateren de kerktoren en de gotische Madonna-figuur linksboven in het kerkschip.
De parochiekerk kreeg haar huidige barokke vorm in het midden van de 18e eeuw. De wandschilderijen zijn van de hand van Matthias Kirchner uit Kitzbühel. Het hoogaltaarschilderij werd in 1868 door Johann Nep. Strasser gemaakt en beeldt beide beschermheiligen van de kerk af.

In 1980 werd de buitenkant van de kerk voor het laatst gerestaureerd. In 2001/2002 kwam de binnenkant aan de beurt. Nieuw zijn het volksaltaar, de ambo en de doopvont uit licht Italiaans marmer, de biechtstoel en het hoofdportaal uit hout. Heel uitnodigend zijn de nieuwe uitbouw (tochtportaal) en het wegje naar boven van het gemeentehuis.

In de parochiekerk van Scheffau ligt er een gids bij de brochures.

Söll ligt oostelijk van Wörgl in het Hochtal tussen Inntal en Leukental.

De laatbarokke parochiekerk werd in 1771 gebouwd en is toegewijd aan de heiligen Petrus en Paulus. Omdat ze nogal groot uitgevallen is, wordt ze ook de "boerendom” van Söll" genoemd. Er hangen prachtige, grote schilderijen die de belangrijkste gebeurtenissen uit het leven van beide apostelen afbeelden.

Söll is een bekende toeristische bestemming die voor wintersporters heel wat in petto heeft en waar ook in de zomer een heleboel leuke activiteiten mogelijk zijn. Zelfs voor pelgrims is een ommetje langs het "Söller Hexenwasser", een bekroond fabelachtig themapark, bijzonder aan te bevelen.